احمدرضا اسعدی در گفتوگو با آنا؛
بزرگترین آرزویم ایجاد پژوهشکده‌ای در حوزه کتاب است/ در 48 سالگی دانشجوی دانشگاه آزاد شدم
احمدرضا اسعدی؛ بازیگر پیشکسوت سینمای کودک، آرزوی بزرگی دارد که می‌گوید تحقق آن را در خواب دیده‌‌است، آرزویی که از آن با نام «ربات پیرداد» یاد می‌کند و با خوشحالی از آن حرف می‌زند.
احمدرضا اسعدی؛ بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آنا در خصوص وضعیت سینما به خصوص سینمای کودک و مشکلات موجود در آن گفت: متاسفانه مشکلات در این زمینه زیاد است. ارتباط شایسته‌ای مابین تهیه‌کننده و سینمادار نیست، ارتباطی که به واسطه آن تهیه‌کننده‌ها بتوانند سالن‌های بیشتری را برای فیلم‌های کودک بگیرند. این نبود ارتباط از نبود سلامت رفتاری خبر می‌دهد.
وی ادامه داد: امیدوارم به احترام، حرمت و ساحت شریف کودکان، احترام شایسته‌ای که باید برای هنر به خصوص هنر سینما باشد، به وجود آید چراکه نبود این احترام باعث می‌شود سینما تماشاگرانش را از دست بدهد.
*معضلی به نام پخش و اکران، سینما را فراگرفته است
بازیگر فیلم سینمایی «گربه آوازخوان» افزود: یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث شده سینما مخاطبش را از دست بدهد، مسئله پخش و اکران است که امروزه علاوه بر اینکه دغدغه تمام سینماگران شده، به یک معضل مهم تبدیل شده است.
*سینما و تلویزیون دچار آفت بی‌کیفیتی شده‌اند
اسعدی ضمن ارزیابی فیلم‌های سینمایی در سال‌های اخیر گفت: موضوع کیفیت، در فیلم‌های امروزی موضوعی است که به درستی به آن پرداخته نشده و به درستی به آن رسیدگی نمی‌شود. این روزها فیلم‌های تولیدی ما به شدت دچار سیر نزولی کیفیت شده‌اند تا جایی که به اصطلاح خودمانی در خیلی از قصه‌ها آب می‌بندند.
وی ادامه داد: بیشتر از سینما و فیلم‌هایی که برای آن تولید می‌شوند که به دلیل ضعیف بودنشان قابلیت اکران در سینماها را ندارند، تلویزیون ضعیف شده، تلویزیونی که دچار آفت شده و کیفیت سریال‌سازی را از دست داده است.
*شان سینما از بین رفته است
بازیگر فیلم سینمایی «پاتال و آرزوهای کوچک» افزود: کیفیت تولید به قدری پایین آمده که گویی 70 میلیون مخاطب برای هیچکس مهم نیستند، بی‌تفاوتی نسبت به مخاطبان تاجایی پیش رفته که برایشان محصول باکیفیت تولید نمی‌شود. همین بی‌توجهی باعث شده که سینما، روز به روز شانیت خود را از دست بدهد.
*به کودکان عشق می‌ورزم
وی با اشاره به علاقه‌اش به کودکان گفت: به تازگی در فیلمی با عنوان «جوراب‌شو» بازی کرده‌ام که پیش از آن سابقه کار عروسکی جدی نداشتم؛ اما از آنجایی که به کودکان و حوزه‌های مربوط به آنان عشق می‌ورزم، بیشتر فعالیت بازیگری‌ام در حوزه کودک و سینمای کودک و نوجوان بوده است.
این بازیگر با بیان که هم‌اکنون فیلم سینمایی «حقه‌بازدم‌دراز» را روی پرده سینماها دارد، عنوان کرد: در حال حاضر فیلم موزیکال «حقه‌بازدم‌دراز» را در ژانر کودک، در اکران دارم. در کنار آن در فیلم سینمایی «جوراب‌شو» در نقش عمو پیرداد بازی کرده‌ام که نویسندگی و کارگردانی آن برعهده علیرضا محمودزاده و تهیه‌کننده آن داریوش باباییان بود. این فیلم به تازگی پروانه نمایش دریافت کرده و در آستانه اکران قرار دارد. «جوراب‌شو» ماجرای خیراندیشی و دوست داشتن را نشان به کودکان می‌دهد.
*وضعیت تئاتر دست کمی از سینما ندارد
اسعدی در ادامه به بحث تئاتر نیز اشاره‌ای کرد و گفت: در حوزه تئاتر؛ کار بازیگری کرده‌ام اما کارگردانی و نگارش نمایشنامه نداشته‌ام.
وی ادامه داد: تئاتر نیز این روزها همانند سینما وضعیت نامناسبی را تجربه می‌کند و دست کمی از آن ندارد، سالن‌های اجرا فقط در اختیار عده‌ای خاص قرار می‌گیرند و هزینه آن‌ها هم بالا است. مسئولان این حوزه هم انگار نمی‌شنوند و تنها به گوینده حرف توجه می‌کنند و شخص گوینده برایشان مهم است.
این پیشکسوت بازیگری اضافه کرد: معرفت شنیدن؛ نه در میان مسئولان دولتی هست و نه در میان مسئولان فرهنگ و هنر! همین می‌شود که این روزها وضعیت فرهنگ و هنر؛ موجه نیست.
*سال‌ها کتابدار کتابخانه بودم
احمدرضا اسعدی که در سن 48 سالگی، به عنوان دانشجو در دانشگاه آزاد اسلامی پذیرفته شده، در مورد چگونگی دانشجو شدنش توضیح داد: سال 54 در شهر گرگان که محل زندگی و زادگاه من است، امتحانی از هزار نفر گرفته شد تا از میان آن‌ها، سه نفر که قبول شده‌اند را برای مسئولیت کتابخانه واحدهای آموزشی شهرستان گرگان انتخاب کنند.
وی ادامه داد: در همان زمان، من تئاتر کار می‌کردم. رییس آموزش و پرورش به رییس دانش‌سرا پیشنهاد داد که من‌را کتابدار کتابخانه دانش‌سرای گرگان کند و او هم پذیرفت. در تمام مدتی که در کتابخانه کار می‌کردم با دانش‌آموز، دانشجو و مهدکودکی‌ها کار کردم. آن‌ها را دوست داشتم و کار مورد علاقه‌ام خدمت به آن‌ها بود.
*با 48 سال سن، دانشجو شدم
اسعدی اضافه کرد: در همان سال‌ها برای یک جشنواره تئاتر، داوری کردم و بعد از آن جشنواره، هیات داوران من را به گروه دیگری برای داوری معرفی کرد اما شرط داور شدن من در آنجا داشتن مدرک کارشناسی بود و من فقط دیپلم داشتم.
وی افزود: از همان جا بود که همه به من گفتند باید درس بخوانم و مدرک لیسانسم را بگیرم. این شد که امتحان کنکور دادم و سابقه بیست و چند ساله‌ام در حوزه کتابداری و تدریس تئاتر، به من کمک کرد تا در کنکور با رتبه خوب قبول شوم و در رشته ادبیات نمایشی تحصیل کنم.
*دانشگاه قصد داشت پایان‌نامه‌ام را چاپ کند
اسعدی در ادامه با اشاره به پایان‌نامه‌ای که در زمان دانشجویی ارائه کرده، توضیح داد: با توجه به سابقه و علاقه‌ای که در حوزه کتابداری داشتم، پایان‌نامه‌ام را نیز در همین زمینه نوشتم و این پایان‌نامه که در 800 صفحه گنجانده شد، به قدری خوب شد که دانشگاه از من خواست با هزینه خودم آن را در قالب کتاب منتشر کند که متاسفانه آن زمان هزینه این کار را نداشتم. اما امروز خودم ناشر هستم و 10 کتاب به صورت دیجیتال چاپ کرده‌ام و آن‌ها را به نشر الکترونیک فراکتاب واگذار کرده‌ام. از این‌رو قصد دارم در سال آینده پایان‌نامه‌ام را نیز منتشر کنم.
*آرزوی بزرگی دارم که تحقق آن‌را در خواب دیده‌ام
بازیگر فیلم سینمایی «همسر دلخواه من» به بزرگترین آرزویش اشاره کرد و گفت: بزرگترین آرزویم این است که بتوانم پژوهشکده‌ای در حوزه کتاب دایر کنم. حتی در خواب دیدم که اسم این پژوهشکده را «ربات پیرداد: پژوهشکده فرهنگ و هنر ایران» گذاشته‌ام.
وی ادامه داد: می‌خواهم در این پژوهشکده فقط به صورت ویژه پایان‌نامه‌های برگزیده را چاپ کنم. زیرا به حدی پایان‌نامه‌های خوب در دانشگاه‌های ایران وجود دارد که اگر فراگیر نشوند و در دست همه قرار نگیرند، به نوعی سوخته‌اند.
اسعدی در پایان گفت: در زمان دوران دانشجویی‌ام، طرحی مشابه همین پژوهکشده، به آقای جاسبی که رییس وقت دانشگاه آزاد بود، ارائه کردم. طرح از این قرار بود که تمام پایان‌نامه‌های برتر در دانشگاه‌ها از کارشناسی تا دکتری را به صورت موضوعی، شناسایی، فهرست‌بندی و در قالب کتاب منتشر کنیم. طبق محاسبه‌ای که کردم کل فهرست‌ها؛ ده جلد خشتی می‌شدند.
وی افزود: آقای جاسبی این طرح را پذیرفت و گفت برای اینکار چقدر دستمزد می‌خواهی؟ من گفتم پول نمی‌خواهم فقط اجازه دهید برای واحدهای باقی مانده‌ام شهریه پرداخت نکنم. او پذیرفت اما متاسفانه دوروبری‌های او نگذاشتند این کار انجام شود.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
